آری، شورش ها در راهست
و این را همه می دانند. تورم و فقر و گرسنگی می روند که تمام مرزها و دیوارهای ذهنی و عینی ایرانیان برای شرکت در یک حرکت انتقام جویانه ی بزرگ را از سر راه بردارند. حرکتی که در آن تر و خشک رژیم و رژیمی ها خواهند سوخت.
این است نتیجه ی بی اعتنایی به حتی حداقل های حیاتی برای مردم و غارت آنها.
آن چه مهم است این که از حالا به فکر مدیریت این شورش ها باشیم. فراموش نکنیم که:
۱) شورش ناگهانی است.
۲) شورش قوی است.
۳) شورش کور است.
هر سه این ویژگی ها باید توسط لایه های کنشگر و فعال جامعه مورد نظر قرار گیرند تا بتوان مدیریت آنها را به دست گرفت و شورش ها را به حرکت برانداز تبدیل کرد.
دقت داشته باشیم که از همین حالا زمزمه هایی مبنی بر نگه داشتن مردم در خانه ها تا شهریور و سالروز جنایت دولت اسلامی بر سر مهسا امینی که آنها «درگذشت» نامیده اند، در جریان است. توئیت سه دلقک و دعوت از مردم برای سکوت تا آخر شهریور در این رابطه بود.
به این مزخرفات لاشخوران دیگر نباید اعتنایی کرد. رهبری جنبش در موج دوم خود -که با شورش های گرسنگان و تشنگان کلید خواهد خورد- در دست نیروهایی است که به سازماندهی و مبارزه ی قهر آمیز باور دارند و خود را برای به ثمر رساندن آن آماده کرده اند.
کسب آمادگی و سازماندهی از امروز از طریق:
۱) تشکیل جمع های هدایتگر شورش، از حالا
۲) کسب آموزش در زمینه ی هدایت شورش ها
۳) شناسایی امکان های رژیم برای سرکوب (نفرات، مراکز،…)
در سایه ی این آمادگی هر زمان که شورش ها آغاز شوند می توان وارد عمل شد و آنها را از حالت کور و آشفته درآورد. وجود رهبری برای شورش سبب می شود که :
۱) شورش ها هدف پیدا کنند.
۲) شورش ها قابل سرکوب نباشند.
۲) از توان شورش برای تمام کردن کار رژیم استفاده کرد.
ما به سهم خود در حزب ایران آباد، حجم قابل توجهی مطلب در زمینه ی شناخت و هدایت شورش های اجتماعی منتشر کردیم که در سایت های زیر در دسترس است:
مقالات مرتبط
در همین مورد
