نویسنده: رالف نادر

ترجمه: کورش عرفانی

یادداشت مترجم:

ماشین انسان کشی ارتش آدمخوار تروریسم اسرائیل در حال قتل عام یک ملت است. زیر چشم جهانی که به ابتذال اخلاقی صهیونیسم عادت کرده است کشتار زنان و کودکان و مردم بیگناه نوار غزه در جریان است. به نظر می رسد که این اولین سری از کشتارهای هولاکاستی قرن بیست و یکم محسوب می شود. کشتارهایی که در آن، یک جمعیت کلان را به طور سیستماتیک و برنامه ریزی شده قتل عام می کنند.

هیولای صهیونیسم با بمباران و گلوله باران از یک سو و با گسترش قحطی و بیماری از سوی دیگر تلاش دارد بیشترین تلفات را از فلسطینی ها بگیرد.

نگارنده در ترجمه ی قبلی خود، تحت عنوان «جنگ روانی بی امان اسرائیل، شرورانه و عمدی است» روشن ساخت که اسرائیل به طور فکر شده کشتار بشریت را از نوار غزه آغاز کرده است و تمامی روش های پرشرارت و ضد انسانی را در آن آزمایش می کند. به محض تکمیل آزمایش ها و عادت دادن جهان به قتل عام های گسترده به سوی بازتولید این هولاکاست خونین در کرانه ی باختری، لبنان، سوریه، یمن، عراق، مصر، اردن و ایران خواهد بود.

صهیونیسم می خواهد نشان دهد که نازیسم در کنار آن یک شوخی تاریخی بوده است و کشتارهای با مقیاس چند ده یا چند صد میلیونی در راهست.

در این مقاله، رالف نادر، کنشگر سیاسی آمریکای و نویسنده و کاندیدای سابق ریاست جمهوری این کشور، در مقاله ای هشدار آمیز نسبت به غیر واقعی بودن رقم های اعلام شده ی حماس و نیز آمار دولت صهیونیست اسرائیل اشاره می کند و برآورد خود از این تلفات را ارائه می دهد. برخلاف تصور این که تاکنون تنها یک یا دو درصد جمعیت نوار غزه قربانی جنگ شده اند او نشان می دهد که نزدیک به 10 درصد از جمعیت این باریکه تا همین جا از میان رفته است.

یک بار دیگر نسبت به این موضوع هشدار دهیم که به روشنی پیداست که بین بشریت و صهیونیسم اسرائیل یکی بیشتر نمی تواند باقی بماند و در همین 2024 خواهیم دید که بخش عمده ای از جهان به این نکته پی خواهند برد. آیا هنوز وقتی برای نجات بشریت باقی مانده است؟ این در گرو اراده ی جامعه ی مدنی اسرائیل و نیز جهان و منطقه برای دفن صهیونیسم تروریست آدمخوار ضد بشر است. اگر دیر اقدام شود چیزی از بشریت و سیاره ی زمین باقی نخواهد ماند.

از زمان حمله حماس به دیوار امنیتی مرزی چند لایه ی اسرائیل(نماد فروپاشی غیرقابل توضیح توانایی های دفاعی اسرائیل) در 7 اکتبر 2023 ، بیش از 65 هزار بمب و موشک، به علاوه بمباران بدون توقف تانک های و تک تیراندازان بر سر 2.3 میلیون فلسطینی کاملا بی دفاع در منطقه کوچک و شلوغ غزه ریخته شده است.

رژیم راستگرای افراطی نتانیاهو محاصره ی اعلام شده خود  یا همان نسل کشی “نه غذا، نه آب، نه برق، نه سوخت، نه دارو” را اعمال کرده است.

این بمباران های بی امان ساختمان های آپارتمان نشین، بازارها، اردوگاه های پناهندگان، بیمارستان ها، کلینیک ها، آمبولانس ها، نانوایی ها، مدارس، مساجد، کلیساها، جاده ها، شبکه های برق و شبکه های حیاتی آب را نابود کرده است.

ماشین جنگی اسرائیل  که توسط آمریکا تجهیز شده است حتی مزارع کشاورزی، از جمله باغ های زیتون را ریشه کن کرده است. بسیاری از گورستان ها را با بولدوزر بیرون کشید. و غیرنظامیانی را که به دستور اسرائیل در حال فرار بودند مورد بمباران قرار داد، در حالی که مانع از ورود چند کامیون حامل کمک های بشردوستانه از مصر می شدند.

با تقریبا هیچ درجه ای از مراقبت های بهداشتی باقی مانده، هیچ گونه دارو و گسسترش بیماری های عفونی، به ویژه در میان نوزادان، کودکان، بیماران و سالمندان، آیا کسی می تواند باور کند که مرگ و میر تنها به بالای 30،000 رسیده باشد؟ با توجه به این که هر ماه ۵۰۰۰ نوزاد در آوار به دنیا می آیند، با مادرانی زخمی و بدون غذا، بدون مراقبت های بهداشتی، دارو و آب تمیز برای فرزندانشان، جای شک و تردید جدی درمورد آمار رسمی وزارت بهداشت حماس مطرح است.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و حماس -که او در طول سال ها به انها کمک کرده است- منافع مشترکی در کاهش تلفات و زخمی ها دارند، اما به دلایل مختلف. حماس این ارقام را پایین نگه می دارد تا از متهم شدن مردم خود به محافظت نکردن از آنها و عدم ساخت پناهگاه برای آنها پرهیز کند. حماس، جنایات جنگی وحشیانه ابرقدرت نظامی انتقام جو و اشغالگر اسرائیل را -که به طور کامل و بدون قید و شرط توسط ابرقدرت نظامی امریکا حمایت می شود،-به شدت دست کم گرفت.

وزارت بهداشت به طور عمدی محافظه کار است و اشاره می کند که آمار کشته شدگان آن، تنها شامل کسانی است که در بیمارستان ها و سردخانه ها فوت شده اند. اما در حالی که هفته ها به ماه ها تبدیل شده اند، بیمارستان ها و سردخانه های از کار افتاده نمی توانند اجساد را تحمل کنند و یا نمی توانند کسانی را که در کنار جاده ها و خیابان ها و زیر آوار ساختمان ها کشته شده اند، به شمارش درآورند. با این حال، وزارت بهداشت همچنان محافظه کار است و افزایش “رسمی” کشته ها و مجروحان غیر نظامی ناشی از تروریسم ویرانگر دولت اسرائیل بدون وارسی گزارش می شود. 

به ویژه شگفت انگیز است که مترقی ترین گروه ها و نویسندگان، به طور معمول، از همان ارقام وزارت بهداشت حماس استفاده می کنند، همانطور که دولت ها و گروه های خارجی از جنگ یک طرفه در غزه حمایت می کنند. همه اینها، علیرغم پیش بینی های یک فاجعه انسانی در نوار غزه که تقریبا هر روز از 7 اکتبر 2023 توسط نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد، دیگر سازمان های امدادی بین المللی گرفتار شده در محل، گزارش های شاهدان عینی، پرسنل پزشکی و نیز بسیاری از گروه های حقوق بشر اسرائیلی و روزنامه نگاران شجاع محلی در این باریکه، با  اندازه ی جغرافیایی معادل فیلادلفیا تکرار شده است. (یادآور شویم که خبرنگاران و روزنامه نگاران غربی و اسرائیلی بدون اجازه و کنترل دولت اسرائیل اجازه ورود به غزه را ندارند.) (نگاه کنید به نامه سرگشاده، با عنوان “فاجعه انسانی را متوقف کنید»، به رئیس جمهور جو بایدن در 13 دسامبر 2023 توسط 16 گروه حقوق بشر اسرائیلی که همچنین به عنوان یک آگهی پرداخت شده درروزنامه ی  نیویورک تایمز ظاهر شد.)

سپس مقاله 29 دسامبر 2023 در گاردین توسط رئیس بهداشت عمومی جهانی در دانشگاه ادینبورگ، «دِوی سریدهار» آمد. او پیش بینی کرد که اگر وخامت شرایط، بدون کاهش، ادامه یابد، نیم میلیون نفر در سال 2024 کشته می شوند.

در روزهای اخیر وضعیت وخیم تر شده است. در 2 مارس 2024 خبرنگار واشنگتن پست،« ایشان تارور» می نویسد:

بخش عمده ای از جمعیت بیش از 2 میلیون نفری غزه با چشم انداز قحطی مواجه هستند – وضعیتی که به گفته ی امدادگران سریعترین کاهش در وضعیت تغذیه ی یک جمعیت است که تاکنون ثبت شده است. کودکان با پرشتاب ترین نرخی که جهان تا به حال شناخته است گرسنه می شوند. گروه های امدادی به محدود سازی جریان کمک به اسرائیل، به عنوان عامل اصلی بحران اشاره کرده اند. برخی از مقامات برجسته ی اسرائیلی آشکارا از متوقف کردن انتقال کمک ها دفاع می کنند.

تارور به نقل از «جین انگلند»، رئیس شورای پناهندگان نروژ، می گوید: “ما باید شفاف باشیم: غیرنظامیان در غزه به دلیل محدودیت های ورود کمک ها توسط اسرائیل از گرسنگی و تشنگی بیمار می شوند” و “لوازم ضروری برای نجات زندگی به طور عمد مسدود می شوند و زنان و کودکان هزینه می پردازند.”

«مارتین گریفیث»، افسر ارشد امور بشردوستانه سازمان ملل متحد گفت: “زندگی با سرعت وحشتناکی از غزه خارج می شود.”

«آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل متحد، در مورد “تعداد نامعلومی از مردم” – که گمان می رود ده ها هزار نفر باشند – در زیر آوار ساختمان هایی که در اثر حملات اسرائیل فرو ریخته اند، هشدار داد.

«وولکر ترک»، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل گفت: «همه مردم غزه در معرض خطر قریب الوقوع قحطی هستند. تقریبا همه آنها آب شور و آلوده می نوشند. مراقبت های بهداشتی در سراسر باریکه به سختی کار می کند و “فقط تصور کنید که این برای مجروحان و افرادی که از شیوع بیماری های عفونی رنج می برند چه معنایی دارد … بسیاری از آنها در حال گرسنگی هستند.»

یونیسف، کمیته بین المللی نجات، هلال احمر فلسطین و پزشکان بدون مرز همگی معتقدند که شرایط مشابه فاجعه بار به سرعت در حال بدتر شدن است.

با این حال، دقت کنید که در همین مقاله، روزنامه ی «سان» هنوز می گوید که “بیش از ۳۰،۰۰۰ نفر در غزه از زمان آغاز جنگ در حال وقوع کشته شده اند.”

درست مانند کل رسانه های جمعی، بسیاری از دولت ها، حتی رسانه های مستقل و منتقدان جنگ از ما می خواهند بپذیریم که بین 98 تا 99 درصد از کل جمعیت غزه زنده مانده اند – البته بیماران، مجروحان و فلسطینی های بیشتری که در حال مرگ هستند. این رقم به طرز وحشتناکی غیر محتمل است!

براساس روایت های مردم در محل و نیز از طریق فیلم ها و عکس های رویدادهای پیاپی، به علاوه ی تلفات ناشی از  مسدود کردن یا از بین بردن نیازهای حیاتی زندگی، برآورد محتمل تر، در ارزیابی من، این است که حداقل 200،000 فلسطینی باید تا کنون کشته شده باشند و تلفات ساعت به ساعت شتاب می گیرد.

آمریکایی ها را تصور کنید! اگر این سلاح های قدرتمند ساخت امریکا به سوی مردم محاصره شده، بی خانمان و به دام افتاده ی شهر فیلادلفیا شلیک می شد، آیا فکر می کنید که تنها ۳۰ هزار نفر از جمعیت ۱.۵ میلیون نفری آن شهر کشته می شدند؟

نیاز جدی است که شواهد غیرمستقیم روزانه از هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان و نیز زیرساخت های غیرنظامی توسط اسرائیل بر مبنای یک برآورد پزشکی قابل اعتمادتری از تلفات صورت گیرد.

بسیار مهم است که بدانیم آیا کل تلفات تا کنون، رقمی معادل سه، چهار، پنج یا شش برابر بیشتر از آمار اندک وزارت بهداشت است یا خیر. این امر برای بالا بردن فوریت آتش بس دائمی و کمک های بشردوستانه مستقیم و گسترده توسط ایالات متحده و سایر کشورها، با هدف دور زدن محاصره ی بی رحم و سادیستی اسرائیل علیه خانواده های بی گناه مهم است. این برای ستون نویسان و سرمقاله نویسان -که خود سانسور شده اند-  لازم است، مانند روزنامه نگار نشریه ی سان ، «چارلز لین»، که به طور خیالی ادعا می کند ارتش اسرائیل “به طور عمده غیرنظامیان را هدف قرار نمی دهد”. این برآورد دقیق برای پاسخگوسازی تحت قوانین بین المللی مهم است.

مهمتر از همه، این اجازه می دهد تا وزیر امور خارجه ضعیف آمریکا، «آنتونی بلینکن» و رئیس جمهور دوچهره «بایدن» کمتر نوکر صفتی کنند، زمانی که نتانیاهو تعداد تلفات مطرح شده ی آنها را با تمسخر رد می کند: درسدن، هیروشیما و ناگازاکی چطور؟

با درصد جمعیت کشته شده ی خود، غزه می تواند افراط گرایان نژادپرست حاکم بر اسرائیل را به در معرض یک نه قاطع تر از جانب همدستان آمریکایی خویش در این کشتار هرگز فراموش نشدنی کودکان و زنان قرار دهد. (تاثیرات وخیم بعد از وقوع واقعه (PTSD) در غیرنظامیان، به ویژه کودکان، برای سالها ادامه خواهد یافت.)

منبع مقاله:                          How Many Gazans Have Already Died? Perhaps 200,000.