سال ۱۴۰۳ در حالی رو به پایان می‌رود که در آن، جدایی کامل حکومت و جامعه برای همه ناظران به اثبات رسید. عدم مشارکت حتی ده درصدی مردم در نمایش پوچ تعویض ریاست جمهوری نشان داد که دو تمامیت رژیم و مردم ایران به معنای آشتی‌ناپذیر کلمه از هم جدا و به طور آشکاری علیه یکدیگرند. این امر را باید نماد تضادی بنیادین بدانیم که به تدریج رشد کرده و به همراه وضعیت خراب معیشتی توده‌ها رو به اوج گذاشته است، تضادی که زاینده‌ی تغییرات جبری می‌تواند باشد.
در این سال اقتصاد ایران آخرین نفس‌های خود را کشید و آماده‌ی مرگ رسمی در سال ۱۴۰۴ است. تورم در سالی که به پایان رفت قیمت کالاهای اساسی را بین ۵۰ تا ۱۰۰ درصد افزایش داد، ارزش ریال به سقوط‌های متعدد تاریخی دچار شد، دلار از مرز ۱۰۰ هزار تومان عبور کرد، رکود فراگیر تمامی بخش تولید را در عرصه‌ی صنعتی و کشاورزی در نوردیده است و حتی بخش خُرد خدمات و بازرگانی با تکانه‌های شدید ناشی از بی‌پولی مردم از یک سو، نبود سفارش و تحرک در بازار از سوی دیگر و در نهایت، افزایش شدید قیمت مواد اولیه وارداتی روبرو شده است.
جامعه دیگر نای و نفس این همه فشار را ندارد و به نظر می‌رسد که در حال آماده شدن است تا با رسیدن به نهایت فقر مالی و معیشتی وارد فرایند ناگزیر تحرک و اعتراض شود. تعیین حداقل حقوق در حد یک ششم خط فقر نشان از رسیدن اقتصاد ایران و دولت حاکم بر آن به بن‌بست مطلق دارد. مزدبگیران از این پس برای تامین هزینه‌های یک سوم تا دو سوم ماه منبع درآمدی نخواهند داشت.
شرایط اقلیمی ایران نیز می‌رود ناقوس مرگ حیات موجود زنده را در کشورمان به صدا درآورد. بی‌آبی، خشکسالی، فرونشست زمین و خشک شدن سدها و تالاب‌ها و دریاچه‌ها و آتش‌سوزی‌ها در سال ۱۴۰۳ شاهد یک وخامت بی‌سابقه بودند به نحوی که قابل پیش‌بینی است در سال ۱۴۰۴ به طور ملموس میلیون‌ها نفر از هموطنانمان با اوضاعی غیرقابل تحمل روبرو شوند که گرما و بی‌آبی و بیماری‌های احتمالی در حد همه‌گیری و مهاجرت‌های اقلیمی را شامل خواهد شد.
تمامی این شرایط ساخته و پرداخته خباثت و تبهکاری حاکمان، بی‌عرضگی و بی‌لیاقتی و ناکارآمدی مسئولین و مدیران و نیز انفعال عظیم لایه‌های رنجدیده‌ی جامعه در قبال وخیم‌تر شدن اوضاع بوده است. با در نظر گرفتن این که تغییری در عملکرد رژیم ورشکسته، غارتگر و ضد ایرانی آخوندی در چشم‌انداز نیست باید منتظر باشیم که اوضاع در سالی که پیش رو داریم به مراتب بدتر شده و فاجعه بر کل کشور مستقر شود. موقعیت عمومی کشور در سال ۱۴۰۴ با هیچ سالی در نیم قرن گذشته قابل مقایسه نخواهد بود.
از آن سوی، انفعال جامعه سبب می‌شود که توهمی در مورد احتمال جنبش‌های اجتماعی در جستجوی برخی از آرمان‌های سیاسی نداشته باشیم، اما این قابل پیش‌بینی است که سال جدید، بستر مناسبی برای شورش‌های معیشتی، صنفی، اقلیمی و مهاجرتی باشد.
شورش‌های احتمالی به صورت پراکنده و کور خواهند بود و به طور قطع رژیم، زبان همیشگی سرکوب را پیش خواهد گرفت. اما این بار چون بحث نان است و جان، توده‌ها فرصت و امکان زیادی برای ترسیدن و فرار کردن از مقابل ماموران سرکوبگر نخواهند داشت؛ اگر به خانه بازگردند بی‌آبی و گرسنگی خود و فرزندانشان در انتظار خواهد بود. به همین دلیل، ممکن است به مقابله و مقاومت آن چنانی در مقابل سرکوب دولتی دست بزنند و شورش‌ها فراگیر شود.
حزب ایران آباد به تمامی هموطنان تغییرطلب یک درصدی توصیه می‌کند خود را برای موقعیت حساس سال جاری آماده سازند تا در صورت عدم بروز جنگ و حمله‌ی نظامی به ایران و آغاز شورش گرسنگان و تشنگان و ناراضیان جان به لب آمده، بتوانند با مهارت مدیریتی و توان سازماندهی خود بر آن مسلط شده و شورش را به سوی تبدیل به یک جنبش برانداز قاطع و هدفمند به پیش برند. تبدیل شورش‌ها به جنبش تغییرآفرین یک امر خود به خودی و یا بر اساس شانس و اقبال نیست، نتیجه‌ی یک فرایند فکر شده است که کسب آمادگی‌های مختلف برای آن یک ضرورت حتمی محسوب می‌شود.
ما در حزب ایران آباد، در داخل و خارج از کشور، به سهم خود در سال جدید نیز، به مثابه یازده سال گذشته، درپی تقویت نیروهای یک درصدی خواهیم بود تا با فراگیری و تمرین آموزش‌های سازماندهی، خودسازماندهی و کسب آمادگی برای رزم اجتماعی در سراسر شهرها و روستاها آماده‌ی به دست گرفتن هدایت و مدیریت و رهبری جنبش‌های شورشی سال پیش رو باشند. یگانه نقطه‌ی امید نجات این کشور همانا توان ما ایرانیان در کار منظم، سازمان‌یافته، منضبط و هدفمند برای هدایتگری توده‌ها از یک سو و دنبال کردن رهنمودهای ساختار رهبری و مدیریت جنبش از سوی دیگر خواهد بود.
در این روز خجسته ۲۹ اسفند با الهام از حرکت مهم و معنادار دکتر محمد مصدق برای اعلام ملی شدن صنعت نفت ایران، ما نیز اظهار امیدواری می‌کنیم که کشورمان در سال آتی به جنگ منطقه‌ای کشیده نشود و مردم ایران فرصت پایان بخشیدن به حیات ننگین و ضد تاریخی رژیم ضد بشری و ضد ملی کنونی را داشته باشند.
دفتر سیاسی حزب ایران آباد – ۲۹ اسفند ۱۴۰۳
مقالات مرتبط
در همین مورد
