با ایده هایی کهنه نمی توان نظریه ی نویی بر پا کرد. افراد کهنه فکر در صدد حفظ نظام سود محور نئولیبرالیسم جهانی در ایران هستند. گذراز رژیم بهانه است، حفظ ساختار اقتصادی نشانه است! این پدیده در تاریخ چند صد ساله اخیر کشورمان شناخته شده است، اساس کارشان تکیه بر ثروت چپاول شده و روابط غیرشفاف با قدرت های خارجی بوده و هنوز هم هست. مشروعیت و هنر اصلی شان در وابستگی ساختاری به دو “ژن خوب” شیخ و شاه خلاصه می شود.
این روزها که استراتژی “یا جنگ یا مذاکره” امریکا و رویکرد “نه جنگ نه مذاکره” رژیم اسلامی در تقابل هم به بن بست رسیده است، راه برای مطرح شدن تغییر رژیم از جانب امریکا محتمل بنظر می رسد. در چنین مواقعی بار دیگر بوی کباب دلالان سیاسی را در به فروش رساندن کالای قدیمی با بسته بندی جدید فعال ساخته و آلترناتیو پیشنهاد می دهند. چرا که ماموریت تاریخی آنان خدمت در راه اهداف بلند مدت اربابان خارجی و سیستم استعماری داخلی است و وظیفه ی دیگری ندارند. در این میان واژه های کلی همچون سکولاریسم رنگ آمیزی بسته ی فریب دیگر تاریخی به مانند انقلاب ۵۷ است.
بر همگان روشن است که تغییر و دگرگونی ساختاری در ایران امروز اجتناب ناپذیر است، ولی بحث و نبرد اصلی بر سر چگونگی تغییر و کنندگان آنست. فرمول اصلی برای کنشگران آگاه و فرهیخته روشن است، هر جریانی که تکیه اصلی اش بر سازماندهی و خواسته های مردمی استوار باشد قابل اطمینان است و هر جریانی که فرمول های نادقیق و ایده های آشفته و کلی کهنه پرستان را ارائه می دهد باید بیرحمانه نقد و افشا شود.
ایرانیانی که نگران آینده ی میهن و جان ایرانیان هستند می بایستی با هوشیاری تمام بازی های سیاست پیشه گان شناخته شده را زیر ذره بین داشته باشند و توطئه های نفوذی های صاحبان قدرت و ثروت جهانی در اپوزیسون را بر ملا کنند.
فرمول گذر از گره ی تاریخی امروز ساده است. نیاز به بحث های طولانی ندارد:
- مردمسالاری و یا دمکراسی خواست عمومی مردم است. در چارچوب مردمسالاری هیچ جایگاه موروثی و مادام العمر نه قابل مذاکره است و نه نیاز به همه پرسی دارد.
- جمهوریت اساس پایداری دمکراسی است که ضامن چرخش جایگاه های قدرت می باشد.
- لائیسیته بنا به تجربه ی تلخ دخالت مذهب در سیاست آینده ایران یک نیاز قطعی است. هر گونه بحث های انحرافی همچون سکولاریسم یا “دمکراسی سکولار” کلی گویی و باعث مخدوش کردن اذهان است.
- استقلال سیاسی به معنای حق طبیعی تعیین سیاست های خود به نحوی که مجبور به ترجیح دادن منافع بیگانگان بر منافع ملی نباشد.
- تمامیت ارضی، یکپارچگی کشور و وحدت ملی ایران باید تضمین شود و هر بحث جدا کردن ما ایرانیان با عناوین قومی و مذهبی و فدرالیسم، مقدمات تکه پاره کردن میهن مان است.
- ایران قدرتمند آینده باید سرلوحه ی تغییر باشد. هرگونه تعهدی به بیگانگان توسط دلالان آلترناتیو ساز در مورد موضوعاتی مثل قدرت هسته ای یا موشکی ایران آینده غیر قابل قبول است.
شما فعالان و کنشگران با شعور سیاسی-اجتماعی با استفاده از این فرمول می توانید نیروهای اصیل از جریان های وابسته و مصنوعی را تشخیص داده راه خود را تعیین کنید.
پایبندی ما به اصول و ارزش های انسانی و حفاظت از جان همه ی شهروندان ایرانی و نگاهبانی از طبیعت و منابع و ثروت های میهن مان به هیچ وجه قابل قصور و انعطاف پذیری و مذاکره نیستند.
همراه با اصول کلان چند مورد تکنیکی، تشخیص را روانتر می کند:
- آیا تدوین ایده در نهانخانه ای انجام گرفته و یا مثل شکل گیری جبهه جمهوری دوم ایران از ابتدا در جلو چشم مردم و با مشورت با نمایندگان تشکل های سیاسی صورت گرفته است؟
- منابع مالی این جریان از کجا تامین می شود؟
- موسسین اصلی جریان چه کسانی هستند؟ سابقه و کارنامه سیاسی آنها چگونه است؟ آیا با رژیم استبدادی فعلی و یا رژیم دیکتاتوری سابق حشر و نشری داشته اند و یا نه؟ آیا ارتباطی با سازمانهای امنیتی خارجی داشته اند؟ منابع در آمدشان از کجا بوده است؟
- چه رسانه هایی حامی تبلیغاتی و همراه آنها هستند؟ رسانه های مردمی و یا رسانه های وابسته به دولت ها و جریان های مشکوک؟
- موضع شان در مورد نئولیبرالیسم جهانی که رانت خواری و فساد را در ایران گسترش داده چیست؟ راه برخورد را چه می دانند؟
- آیا توان حرفه ای تیم سازی را دارند؟ چند تیم سیاسی تشکیل داده اند که مدت زمانی ماندگار بوده است؟
- نحوه و شیوه ی تعامل شان با احزاب و سازمان های سیاسی چگونه خواهد بود؟
- نحوه و شیوه ی تعامل شان با تشکل های حقوق دانان چگونه خواهد بود؟ برخوردشان با جنایتکاران و دزدان و مجرمین چگونه خواهد بود؟
- حقوق انسانی و فردی برایشان چه جایگاه واقعی دارد؟
- آیا تئوریسین هایی دارند که کل ایده و برنامه را بطور مفید و کوتاه فرموله کنند و یا پرگویی آشفته قابل انکار در آینده ارائه می شود.
- …
ما هر جریان سالم، دمکراتیک، مردمی و مستقلی را که در راستای استقرار جمهوری لائیک و دمکراتیک فعالیت کند مورد پشتیبانی قرار می دهیم. و هر جریان غیر سالم، غیر دمکراتیک، غیر مردمی و وابسته را برای استقرار هر نوع نظامی که مدعی آنست مورد نقد، انتقاد، روشنگری و افشاگری قرار خواهیم داد.
حال که جبهه جمهوری دوم ایران و تلویزیون دیدگاه بطور مشخص به عنوان یک مرجع مورد توجه قرار گرفته است، با استفاده از این منبع فکری وظیفه شما کنشگران و فعالان اجتماعی-سیاسی در دنیای مجازی است که این جریانات را مورد پرسش قرار دید. تمرین دمکراسی از وادار کردن مدعیان به پاسخگویی شروع می شود. نقش ما کنشگر در این فرایند چیست؟ آیا باز هم می خواهند به دلایل واهی همچون شرایط اضطراری و غیره ما را دور بزنند؟
هم میهنان گرامی، وقت آنست که هر چه بیشتر هوشیار باشیم تا بار دیگر فریب نوکران بیگانه را نخوریم، استبداد دیگری در شرف تدوین و راه اندازی است. با حضور فعالانه در صحنه و سازماندهی افراد مستعد جامعه برای تغییری بزرگ آماده باشیم. کسب آمادگی ما تنها تضمین برقراری یک جمهوری دمکراتیک و لائیک در میهنمان و به دست گرفتن کنترل مدیریت خرد و کلان کشور به وسیله ی خود شماست. پذیرفتن هر قول و وعده ای بدون تحقیق و بررسی و دادن چک سفید به هر نیروی بی اصالتی فاجعه آمیز خواهد بود.#
